საქართველოს პროკურატურამ სირცხვილიას წევრებს, ზუკა ბერძენიშვილს, სალომე ბარკერსა და მარიამ დოლიძეს 5 ივლისის საქმეზე დაზარალებულის სტატუსი კვლავ არ მიანიჭა.
სამოქალაქო მოძრაობის წევრებს პროკურატურამ დაზარალებულის სტატუსის მინიჭებაზე უარი 9 აგვისტოს უთხრა, სირცხვილიამ გადაწყვეტილება გაასაჩივრა.
დადგენილებაში ვკითხულობთ, რომ ამ ეტაპზე ჩატარებული გამოძიებით არ იკვეთება სირცხვილიას წევრების - ბერძენიშვილის, ბარკერისა და დოლიძის - მიმართ დანაშაული ქმედების განხორციელების და "შესაბამისად, მათ მიმართ უშუალოდ დანაშაულის შედეგად ზიანის მიყენების ფაქტი".
"მოცემული ეტაპისთვის არ არსებობს მტკიცებულებები, რომლითაც შესაბამისი სტანდარტით დადასტურდება, რომ მორალური, ფიზიკური ან ქონებრივი ზიანი უშუალოდ დანაშაულის ჩადენის შედეგად მიადგათ ზურაბ ბერძენიშვილს, მარიამ დოლიძეს და სალომე ნიკოლეიშვილს". - წერია დადგენილებაში.
5 ივლისის ძალადობრივი მოვლენების დროს პუტინისტმა ორკებმა, მოწოდების შემდეგ, სამოქალაქო მოძრაობა სირცხვილიას ოფისს ალყა შემოარტყეს, მინები ჩალეწეს და ოფისის ტერიტორიაზე შეჭრას ცდილობდნენ. ოფისში მოძრაობის წევრები იმყოფებოდნენ.
სირცხვილიას ოფისთან შეკრებილი ორკები მედიის წარმომადგენლებს ფიზიკურ და სიტყვიერ შეურაცხყოფას აყენებდნენ, ასევე, დაამტვრიეს მათი ტექნიკა. შენობაში შეჭრილმა მოძალადეებმა სცემეს ტელეკომპანია პირველის გადამღებ ჯგუფს - ჟურნალისტ მირანდა ბაღათურიასა და ოპერატორ ლექსო ლაშქარავას, რომელიც 11 ივლისს გარდაიცვალა.
5-6 ივლისს გამართული აქციების მიმდინარეობის დროს ჟურნალისტისთვის პროფესიულ საქმიანობაში ძალადობის მუქარით, უკანონოდ ხელის შეშლის, ძალადობითა და ძალადობის მუქარით დევნის, ასევე, ჯგუფური ძალადობის ფაქტებზე სულ დაკავებულია 31 პირი. საქმეზე დაზარალებულად ცნობილია 53 პირი, მათ შორის, 42 ჟურნალისტი და ოპერატორი.
ღირსების მარში 5 ივლისს ვერ შედგა. მარშის არჩატარების გადაწყვეტილება Tbilisi Pride-ის ორგანიზატორებმა მას მერე მიიღეს, რაც ქალაქის ცენტრში ეკლესიის მიერ ორგანიზებულმა პუტინისტურმა ჯგუფებმა ათობით ადამიანზე იძალადეს, თავს დაესხნენ არასრულწლოვანებს, დაამტვრიეს ტექნიკა, დაშალეს პარლამენტის წინ გაშლილი ოპოზიციის კარვები, შეიჭრნენ და დაარბიეს სირცხვილიასა და თბილისი პრაიდის ოფისები.
პოლიციამ მოძალადეებს დაუსჯელად თარეშის შესაძლებლობა მისცა. მასშტაბური ძალადობას წინ უძღოდა ხელისუფლების წარმომადგენლებისა და საქართველოს საპატრიარქოს ძალადობის წამახალისებელი განცხადებები. სახელმწიფომ სექსუალურ და გენდერულ უმცირესობებს და მხარდამჭერებს პირდაპირ უთხრა, რომ მათ არ დაიცავდა.
პუტინისტურმა ჯგუფებმა და მათ შორის სასულიერო პირებმა რუსთაველის გამზირზე დილიდანვე დაიწყეს მობილიზება და თავიდანვე აგრესიულად იყვნენ განწყობილები. მათ სამიზნე აუდიტორია – ღირსების მარშის მონაწილეები – ვერსად იპოვეს და აგრესია ჟურნალისტებისკენ მიმართეს. ჯამში დაშავდა 50-ზე მეტი ჟურნალისტი. თავს დაესხნენ მათ შორის ტაბულას ჟურნალისტს, მაკო ჯაბუას, რომელსაც ძალადობრივი აქციის მონაწილემ რამდენჯერმე კეტი ჩაარტყა. TV პირველის ოპერატორი, ლექსო ლაშქარავა, რომელსაც 5 ივლისს ორკებმა სასტიკად სცემეს, 11 ივლისს, დედამ გარდაცვლილი იპოვა. შსს-მ გამოძიება 115-ე მუხლით დაიწყო, რაც თვითმკვლელობამდე მიყვანას გულისხმობს. უწყება ამტკიცებს, რომ ლაშქარავას გვამიდან აღებულ ნიმუშებში ნარკოტიკი აღმოჩნდა და, შესაძლოა, ყოფილიყო ზედოზირება.
მოგვიანებით დაჯგუფებებმა პარლამენტის წინ გადაინაცვლეს, სადაც თვეებია, ოპოზიციის მხარდამჭერები 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნების შედეგებს აპროტესტებენ და კარვებში ცხოვრობენ. პუტინისტურმა ჯგუფებმა კარვები დაარბიეს, დახიეს ევროკავშირისა და ამერიკის შეერთებული შტატების დროშები და მათ ადგილას ჯვარი აღმართეს.
გარდა შინაგან საქმეთა სამინისტროსა და საპატრიარქოს გზავნილებისა, პუტინისტურმა ჯგუფებმა მწვანე შუქი პრემიერმინისტრ ირაკლი ღარიბაშვილისგანაც მიიღეს, რომელმაც თქვა, რომ პრაიდ კვირეულის ორგანიზატორების უკან "რადიკალური ოპოზიცია დგას სააკაშვილის მეთაურობით" და რომ "ასეთი ტიპის აქციები და ღონისძიებები, პირიქით, ხელს უწყობს მათი ნიშნით, ამ უმცირესობების წარმომადგენლების დისკრიმინაციას".
სახალხო დამცველის შეფასებით, "ისედაც დაძაბული ფონი ირაკლი ღარიბაშვილის განცხადებამ გაამწვავა". პრემიერმინისტრს შეთქმულების თეორიის გავრცელებაში არც ირაკლი კობახიძე ჩამორჩა და თქვა, რომ "პრაიდის მიზანი უმცირესობის დაცვა არ ყოფილა და მის უკან პოლიტიკური ინტერესები იდგა".
საღამოს საერთო განცხადება გაავრცელეს საქართველოში ევროკავშირისა და აშშ-ს საელჩოებმა. მათ დაგმეს ძალადობრივი თავდასხმა სამოქალაქო აქტივისტებზე, საზოგადოების წევრებსა და ჟურნალისტებზე.
