საბოლოოდ გაირკვა, თუ რეალურად რა იყო ხაზარაძე-ჯაფარიძის პოლიტიკაში მოსვლის მიზეზი, პარტია ლელოს შექმნის საფუძველი და, სულ ახლახან, სხვა წვრილ პარტიებთან და არასამთავრობო სექტორის ფსევდოპოლიტიკოსებთან გაერთიანების ნამდვილი არსი. აშკარაა, რომ ეს ფინანსური მაქინაციების, ბიუჯეტიდან ფულის მიღების და ხალხის ხარჯზე კიდევ უფრო გამდიდრებისთვის პოლიტიკური ანტურაჟის შექმნა იყო. საბედნიეროდ, ყველაფერი უფრო ადრე გამოაშკარავდა, ვიდრე ხაზარაძე-ჯაფარიძე ოქტომბრის არჩევნებამდე ხალხის ნაწილის მოტყუებას კიდევ ერთხელ შეძლებდნენ. ლელოც და მისი გაერთიანებაც ისეთივე სიყალბეა, როგორი სიყალბეც აღმოჩნდა ხაზარაძის მიერ წლების განმავლობაში შექმნილი მითი ანაკლიის კონსორციუმის სახელმწიფოს მიერ შევიწროების შესახებ. ფაქტია, რომ ხაზარაძე ხალხს ხმას და მილიარდ-ნახევარ აშშ დოლარს სთხოვდა. ფულზე პარიზის არბიტრაჟმა უთხრა უარი. ახლა ჯერი ხალხზეა.
ანაკლიის პორტი
პაპუაშვილი ხაზარაძეზე: ფულზე პარიზის არბიტრაჟმა უთხრა უარი, ახლა ჯერი ხალხზეა
