ყველაფერი შეიძლება მოხდეს, ძალიან ბევრი რამეა დამოკიდებული უნივერსიტეტზე. გასაგებია, რომ მთავრობას აქვს ინსტიქტი, რომ რაც შეიძლება მეტი რამ აკონტროლოს. მე არ ვამბობ, რომ ეს გამართლებული და კარგია, მაგრამ ეს გასაკვირი არ არის. თვითონ უნივერსიტეტმა უნდა ივაჟკაცოს და თავისი ავტონომია დაიცვას. ინსტიტუციურად ყოველთვის შეიძლება რაღაც ნაკლოვანებები იყოს, განსაკუთრებით შუალედური რექტორის არჩევის სხვანაირი წესი, ეს უცნაურად ჟღერს, მაგრამ გარკვეული ინსტიტუციური საფუძველი ზოგადად საუნივერსიტეტო ავტონომიისთვის არის შექმნილი, მაგრამ შემდეგ უკვე თვითონ უნივერსიტეტის რექტორს, სტუდენტებს და პროფესორებს უნდა ჰქონდეთ იმის უნარი, რომ ეს ავტონომია დაიცვან. ჩემი აზრით, აქ მთავარი ეს არის
თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
ნოდია: რექტორს, სტუდენტებსა და პროფესორებს ავტონომიის დაცვა უნდა შეეძლოთ
