არჩევნები 2021

"მერიაში ვიქნები ლიბერტარიანული ფილტრი" – ინტერვიუ ცოტნე კობერიძესთან

არჩევნები 2021

"მერიაში ვიქნები ლიბერტარიანული ფილტრი" – ინტერვიუ ცოტნე კობერიძესთან

ცოტნე კობერიძე გირჩი – მეტი თავისუფლების პოლიტსაბჭოს წევრი და 2021 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებზე ოთხი ოპოზიციური პარტიის – ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის, გირჩი – მეტი თავისუფლების, ევროპული საქართველოსა და დროას – ვიცემერობის საერთო კანდიდატია. 

ვიცემერობის კანდიდატად 24 წლის ცოტნე კობერიძის დაყენებამ ოპოზიციური ამომრჩევლის კრიტიკა გამოიწვია, ერთი მხრივ, ასაკის, მეორე მხრივ კი გამოცდილების ნაკლებობის გამო. რას ფიქრობს ამ კრიტიკაზე და როგორ აპირებს მკვეთრად გამოხატული ლიბერტარიანული იდეოლოგიის მქონე კანდიდატი ბიუროკრატიულ პოსტზე მუშაობას – ტაბულას ამ და სხვა კითხვებს ცოტნე კობერიძე უპასუხებს. 

ცოტნე, ეს იქნება პირველი არჩევნები, რომელშიც პირადად მიიღებთ მონაწილეობას – ოპოზიციის ვიცემერობის საერთო კანდიდატობასთან ერთად პარტიული სიის მეორე ნომერიც ხართ. რას ჩათვლით პირადად თქვენს გამარჯვებად ამ არჩევნებზე? 

გირჩში ყოველთვის ვუყურებთ იმას, რამდენად იზრდება ჩვენი ბაბლი. გამარჯვებად წარმომიდგენია წინა შედეგის განმეორება, მინიმუმ, იმის გარკვევა, გაყოფის შემდეგ დაზარალება რამდენად ავიტანეთ და რამდენად მოვახერხეთ მხარდაჭერის შენარჩუნება. გარდა ამისა, გამარჯვებად ჩავთვლი, ზოგადად, რეფერენდუმის ნაწილში 43%-ზე ნაკლებს თუ აიღებს ქართული ოცნება. ამის იქით, ალბათ, საკრებულოში შევალ იმ რეიტინგის განმეორებით, რაც ავიღეთ წინა წელს, მაგრამ მაინც გირჩელებს გვიყვარს ჩვენი თავის გაზომვა, რამდენი ვართ საერთოდ და ამ იდეას თუ 50 000-ზე მეტი მხარდამჭერი ჰყავს ახლა, წინაზე 55 000 იყო, გამარჯვებად ჩავთვლი ამ არჩევნების.

თქვენ მიმართ არსებული კრიტიკა ძირითადად მიმართულია თქვენი ასაკისა და, შესაბამისად, გამოცდილების ნაკლებობისკენ. რას ფიქრობთ, რამდენად ლეგიტიმურია თქვენ შესახებ არსებული ეს კითხვები? 

ამ კრიტიკას აქვს საფუძველი, მაგრამ გააჩნია, ვინ მაკრიტიკებს ხოლმე. ყველა ადამიანში ვხედავ მოტივებს. ლეგიტიმურია ბევრი კუთხით. მაგალითად, მე არ მაქვს გამოცდილება იმ ნაწილში, რომ ცხოვრებაში ადამიანი არ გამითავისუფლებია სამსახურიდან და პასუხი არ მომითხოვია არავისთვის, დაქვემდებარებაში არავინ მყოლია. ვიცემერობა არის თანამდებობა, სადაც უამრავი ადამიანი გექვემდებარება და მოგიწევს გადაწყვეტილებების მიღება და ასეთ სიტუაციებში არ მაქვს გამოცდილება და შეიძლება, ჩაითვალოს, რომ ჩემი ასაკი იყოს პრობლემა. თუმცა, არ ვიცი, 48 წლის რომ ვყოფილიყავი, ამ კუთხით რა გამოცდილება მექნებოდა, მაგრამ ჯამში არსებობს ლეგიტიმური კითხვები.

ძირითადად მაინც მგონია, რომ კრიტიკის მოტივი სხვა საკითხები იყო, რასაც არ ვეთანხმები. ერთი მხრივ, ოპოზიციურად განწყობილ ზოგიერთ ამომრჩეველს წინასწარ ჰქონდა წაგების მოლოდინი და ამის გამო დაიწყეს, "აი, ცოტნე რომ არის, ამით გვინდა ახლა ჩვენ მოგება"? "ამას ხმას ვინ მისცემს"? და ა.შ. ძალიან გაასერიოზულეს ეს ამბავი. ვიცემერობის კანდიდატზე ეს ამბავი არსად ყოფილა და შეიძლება, ჩემზე პატარებიც იყვნენ აქამდე, კაცს არ მოუკითხავს. ჩემ გარდა კიდევ ორი ვიცემერი იქნება და ისინი ვინ იქნებიან, ესეც არავინ არ იცის. ეს პრობლემა იყო.

ძირითადად კიდევ მოქოცო ბოტები, ტროლები და მსგავსი ადამიანებიც იყვნენ. მათი ლანძღვა ლეგიტიმური იყო – ყველაფერს ეძებენ, რომ ვინმეს რამე საკრიტიკო გამოუძებნონ და როდესაც ზურაბ ჯაფარიძეს ელოდები კანდიდატად და პარტია სრულიად უცხო ახალგაზრდას წარადგენს, თან იმ ფოტოებით, რა ფოტოებიც გამოქვეყნდა, კიდევ უფრო ძველი იყო, ამის ფონზე რომ კრიტიკა წამოვიდოდა, გასაკვირი არ იყო.

თქვენ აქტიურად იბრძოდით იმისთვის, რომ საპარლამენტო არჩევნებისთვის დაწესებული ასაკობრივი ქვედა ზღვარი დაეწიათ. რჩებოდა შთაბეჭდილება, რომ თქვენი ძირითადი ინტერესი მიმართული იყო პარლამენტის ტრიბუნისკენ. თვითმმართველობასთან დაკავშირებული საკითხები მართლა გაინტერესებთ, თუ ეს თქვენთვის უბრალოდ მორიგი შესაძლებლობაა? 

ზოგადად, გირჩში რომ მოვედი, სხვადასხვა რამეს ვაკეთებდი. რა გამოწვევაც იქნებოდა, იმ გამოწვევას ვპასუხობდი. თავიდან თუ კოორდინატორი უნდა ვყოფილიყავი, კოორდინატორი ვიყავი, მერე საპარლამენტო არჩევნები იყო და იმ არჩევნებზე გავაპოპულარულე ეს ამბავი – ასაკის დაწევის, მითუმეტეს მხარდაჭერა მქონდა პარტიის შიგნით. ახლაც ასეთი გამოწვევის წინაშე დავდექი. ზურაბ ჯაფარიძემ უარი თქვა, ვიცემერობა კი იყო პოლიტიკური ტიპის თანამდებობა, რადგან თუ ეს არჩევნები რეფერენდუმია, მეტად პოლიტიკური სახე იყო მნიშვნელოვანი და ვიცემერმა უნდა გააფორმოს მოქალაქეებმა სიტყვიერი ხელშეკრულება ცენტრალური ხელისუფლების მიერ გასაკეთებელ ბევრ საკითხზე, რასაც პოლიტიკური წონის გამო თუ გამოივაჭრებს. ზურაბ ჯაფარიძის მერე მე მქონდა პრეტენზია, რომ თუ ვინმე მოახერხებს ჩართულობის გაზრდას, ამ ინტერესების მეტად პოპულარიზაციას, მე ვიყავი. ზურას არ ვედრები, მაგრამ თუ ზურა არა, მაშინ რატომ არა მე?

ეს გამოწვევა ამიტომ მივიღე. ცხადია, ბავშვობაში არ მიოცნებია ვიცემერობაზე და არც მიფიქრია ამ თანამდებობაზე, თუმცა, ერთი მხრივ, ვარ პასუხისმგებლობის მქონე ადამიანი, კეთილსინდისიერი და მგონია, ეს თვისებები შემდეგ ამ საქმიანობაშიც გამომადგება და თავს გავართმევ.

ცოტა პოლიტიკოსი ვართ გირჩში და საითაც საჭიროა, იქით ვიწევით. ჩემზე კარგი ან შესაფერისი რომ ყოფილიყო ვინმე ამ მიზნისთვის, ის ისედაც მომიგებდა პარტიაში, ჩემი სურვილის გარეშეც.

მიუხედავად ყველაფრისა, ვიცემერობა საკმაოდ საპასუხისმგებლო საქმეა, განსაკუთრებით ახლა, როდესაც საერთო კანდიდატების დაყენების მთავარი მიზანი განისაზღვრა, როგორც "ერთმანეთის კონტროლი". 

თქვენი აზრით, იმ გამოცდილებით, რაც გაქვთ, შეძლებთ, რომ ეფექტიანად აკონტროლოთ თბილისის მერი? მაგალითად, როგორ მოახერხებთ ამოიცნოთ ფულის გათეთრებისა და კორუფციის ნიშნები სხვადასხვა ტენდერის უკან? 

გირჩელები საერთოდ ისე ვართ დაჩვეულები კონტროლს, რომ ერთმანეთსაც ვაძრობთ სახეს ჩვენივე ბაბლში და საკმაოდ დესტრუქციულები ვართ ამ კუთხით, ყველაფერს გადავამოწმებთ, თუ გვონია, რომ რაღაც არასწორია და ამ კუთხით არ ვერიდებით. ჯერ ერთი, მე იქ ვიქნები გირჩის წარმომადგენელი და მეყოლება ჩემი გუნდი, რომელიც სხვანაირად იქნება ჩასაფრებული. მთავარი მაინც არის პოლიტიკური წონა. რამდენად მოვახერხებ ყველაზე დიდი ოპოზიციური პარტიის ლიდერისთვის, ნიკა მელიასთვის და რომელსაც ჩემი გათავისუფლება შეუძლია, წინააღმდეგობის გაწევას. აქედან გამომდინარე, სწორედ ისე ვიქცევი წინასაარჩევნო გარემო, რომ არ ვარ კლასიკური ვიცემერობის კანდიდატი, რომელსაც მჭირდება ნიკა მელიას ხელმოწერა.

მე ვცდილობ, ადამიანებმა გამიცნონ, მოვიპოვო მათი მხარდაჭერა და ნიკა მელიას ჰქონდეს განცდა, რომ ამ ბიჭს თუ ვაწყენინებ, დავკარგავ ამდენი ადამიანის კეთილგაწყობას. აქედან გამომდინარე, მთელი ჩემი მიზანი არის, რომ მხოლოდ ნიკა მელიას კი არ დავყვებოდე წინასაარჩევნოდ ბიულეტენებით, არამედ ჩანდეს, რომ მე ჩემი პოლიტიკური წონით მოვხვდი იქ, ჩემი პრაიმერისით დავიწყე ეს ყველაფერი და კამპანიასაც ჩემსას ვაწარმოებ. შეიძლება, გირჩის ხმების გამო ძალიან არ დაზარალდეს ნიკა მელია, მაგრამ როცა კვალიფიციური ხელისუფლება იქნება და თუ ნიკა მელია იგებს და ამხელა პროპორციით უპირატესობა გვაქვს თბილისში, გამორიცხულია, რომ პოლიტიკური ლანდშაფტი არ შეიცვალოს, მაშინ გირჩს შეეძლება კვალიფიციური ხელისუფლების დაშლითაც დაემუქროს ენმ-საც და ვინც არ უნდა იყოს.

არავის არაფრის არ მოერიდება და გირჩი ის იშვიათი პარტიაა, რომელიც საკუთარი რეიტინგით და საკუთარი შემოსავლით არსებობს.

და ასევე ის იშვიათი პარტიაა, რომელსაც ამდენად გამოკვეთილი იდეოლოგიური ხედვა აქვს. თქვენი აზრით, რამდენად მოახერხებთ ამ მიზნების შესრულებას ისეთ ბიუროკრატიულ თანამდებობაზე, როგორიც ვიცემერობა? 

ალბათ, ეს ყველაზე რთული ნაწილია. ერთი მხრივ, ვიტყვი, რომ პრეზიდენტის არჩევის წესის შეცვლის შემდეგ მერი ყველაზე წარმომადგენლობითი თანამდებობაა და, ალბათ, ყველაზე მეტი ადამიანის მხარდაჭერით უნდა იყოს არჩეული. თუ მე ჩვენი იდეებით მოვიპოვებ ლეგიტიმაციას, როგორც ვიცემერი, მე შემეძლება საკანონმდებლო ორგანოში აქტიურად მუშაობა და მათთან პოლიტიკურად „დალაგება“ რიგი საკითხების, მათ შორის ამ ლიბერტარიანული საკითხების განხილვაც ეროვნული ხელისუფლების დონეზე.

ამის მიღმაც, მაგალითად, იყო ტაქსებისა, თუ გზების საკითხი, სადაც ფილოსოფია, მიდგომა დღევანდელი მერის არის ადამიანის, მისი მოთხოვნის კონტროლი. არა ის, რომ მერიამ მიწოდება შექმნას ისეთი, როგორიც ადამიანს ახეირებს, არამედ პირიქით, ცდილობს ადამიანების მოთხოვნის რეგულირებას. ამ ნაწილში მე სხვა ფილოსოფიითა და ხედვით შევალ. ცხადია, მაინც ტექნიკური საქმეა და ლიბერტარიანელი კაცისთვის ბევრი რამ შეიძლება, მიუღებელი იყოს და ვფიქრობდე, ამას საერთოდ რატომ აკეთებს მერია, მაგრამ მინიმუმ, ვიქნები ფილტრი, რაღაცებს შევაკავებ. უფრო ნეგატიური ტიპის როლი მექნება და ვიტყვი „არას“. ალბათ, ჩემ გარდა კიდევ ორი ვიცემერი იქნება, საკრებულოს თავმჯდომარესაც ჩემგან განსხვავებული იდეები აქვს, ნიკა მელიასაც. ისინი გადაქაჩავენ თავისკენ. ჩემი როლი იქნება, რომ მოვითხოვო ყველაფერი, რომ მივიღო ბევრი და მოვითხოვო ბევრი, რომ მივიღო ცოტა მაინც. ამ კუთხით მე ვიქნები ლიბერტარიანული ფილტრი.

როგორც თბილისის მომავალი ვიცემერი, ან საკრებულოს მომავალი დეპუტატი, პირველს რას პირდებით თქვენს ამომრჩეველს? 

ამ დიდი პოლიტიკური თემების გარდა, მე პირადად მაწუხებს მიწების დარეგისტრირების საკითხი. აი, მუხიანშიც მოხდა ასეთი ამბავი. მგონი, ოდიშარიას რაღაც მიწა ჰქონდა, მოეწონა ბიძინა ივანიშვილს, მერე იმ მიწის სანაცვლოდ მიწა მისცეს მუხიანში – ერთ დღეში მოხდა ეს ამბავი. იქ ადამიანებს ჰქონდათ თავიანთი მიწები, საქათმეები და ერთ დღეში აუყარეს, იმიტომ, რომ ხალხს ოფიციალურად არ ჰქონდა დარეგისტრირებული. ასეთი პრობლემები არსებობს და საკუთრების ნაწილში ამის მოგვარება მგონია ერთ-ერთი, რაც მერიას შეუძლია თავის კომპეტენციაში. ტაქსები მაწუხებს ძალიან. ახლა იყო პრობლემა, რომ უცბად გაძვირდა და ტაქსიმ მიწოდებით ვერ უპასუხა გაზრდილ მოთხოვნას და ჩვენს ჯიბეზე აისახა ეს საკითხი. ამაზეც ვპირდები, რომ ამ საკითხს მოვაგვარებ. მე მაწუხებს ძალიან ჭავჭავაძის გამზირი. არ ვიცი, ამას რამდენად გავიტან, იმიტომ, რომ ოპოზიციის სხვა წრეებში ევროპული მიდგომა მოსწონთ, მაგრამ მე ყოველ შემთხვევაში ძალიან მინდა, რომ კატოკით გავიარო და ავოტნა იქიდან. არ ვიცი, რამდენად გამომივა. ზოგადად, "საცობები მოვსპოთ იმით, რომ უფრო დიდი საცობები შევქმნათ" ამ ფილოსოფიას ვერ ვუგებ.

რას ფიქრობთ თბილისი პრაიდზე? შეგიძლიათ, დადოთ პირობა, რომ ვიცემერად დამტკიცების შემთხვევაში თქვენს ხელთ არსებულ ყველა საშუალებას გამოიყენებთ სექსუალური უმცირესობების გამოხატვის თავისუფლების დასაცავად?

ვიცემერი კი არა, არავინ არ ვარ, ისე დავდივარ ხოლმე აქციებზე და ვცდილობ, რომ იმ ადამიანების სიტყვის თავისუფლება დავიცვა.

კი, თუმცა, როგორც ვიცემერს მეტი ბერკეტი გექნებათ მათ დასაცავად.

ჩემთვის ადამიანი არის ფუნდამენტური ღირებულება. არავისზე მზე და მთვარე არ ამომდის, კონკრეტულ ჯგუფებზე, მაგრამ ჩემთვის ფუნდამენტურია ყველა ადამიანი გრძნობდეს თავს თანასწორად და ჩემი პოლიტიკური ღერძის ღირებულებაც ესაა. რა მინუსებიც შეიძლება, ჰქონდეს იდეოლოგიის მქონე ვიცემერს ტექნიკურ თანამდებობაზე, ის პლუსებიც აქვს სამაგიეროდ, რომ მე ჩემი კონკრეტული ეთიკური ღერძი მაქვს და ეს იცის ფართოდ ყველამ. ვინც მე მიცნობს, ესეც იცის და იმისთვის მე ცოტნე აღარ ვიქნები და შანსი აღარ მექნება, მქონდეს პოლიტიკური მომავალი.

მე მთელი ჩემი პოლიტიკური კაპიტალი ამ იდეოლოგიით მაქვს შექმნილი, ნაწარმოები და ასე ვარ გაზრდილი. ბევრ დამარწმუნებელ ფრაზას ვერ ვიტყვი, მომავალში ასე მოვიქცევი-მეთქი, ვიღაცას შეიძლება, ეგონოს, რომ ვიტყუები, მაგრამ ჯამში იმის თქმა შემიძლია, რომ მე ვაპირებ პოლიტიკაში დიდხანს ყოფნას. ჩემი ჰობია პოლიტიკა, ჩემს პროფესიად ვუყურებ და არ მიღირს, რომ ჩემი ფასი დავარდეს და მინდა, ჩემს სიტყვას ფასი ჰქონდეს. უამრავი გადაცემა არსებობს, მათ შორის ამ სტუდიაში გაკეთებული, სადაც ყოველდღე ვლაპარაკობ ჩემს იდეებზე და შანსი არ მაქვს, ამას გადავუხვიო. მინიმუმ, ჩემი მხარდამჭერები, რომლებიც ახლა ფულს მირიცხავენ - 5-10 ლარს ამ იდეის გამო, არ მაცოცხლებენ, როგორც პოლიტიკოსს. და ეს გარანტია მუდმივად ჩემგან არსებობს.

ჩემზე მეტად მაინც არავის არ ადარდებს ეს საკითხები. გიჟს მეძახიან ჩემი ბევრი იდეის გამო, მათ შორის ჩემი პირველი მსხვილი ეთერი პოლიტიკაში, ვიდრე ვიცემერად დამასახელებდნენ, იმიტომ შედგა, რომ ნიკა გვარამიამ დაიბარა, აბა, ვინ ილაპარაკებს უმცირესობების თემაზე კაცი პოლიტიკოსებიდანო და ამ თემაზე ვისაუბრე. მგონია, რომ ამ თემის გადატეხვა შესაძლებელია ნორმალური საუბრით, ნორმალური პოზიციონირებით. არ ვართ მთლად ჯუნგლები და მგონია, რომ რაღაც გამოვა.

ჩემი პოლიტიკური მიზნები მათ შორის ეგ არის, რომ პრაიდი ტარდებოდეს

კომენტარები