გულწრფელად რომ ვთქვა, არ არის საკმარისი ის, რასაც ამერიკა დღეს აკეთებს. ეს არ ეხება პოლიტიკურად კორექტულ ენას, არამედ ძალიან მკაცრ სიცილს და მკაცრ სიცილს როგორც ყოველთვის არ გამოხატავენ დიპლომატები, თუმცა ისეთი პიროვნებები, როგორცაა სენატორი მაკკეინი. ნება მომეცით გკითხოთ ვაშინგტონში, სად არიან თქვენი სენატორი მაკკეინები? სად არიან თქვენი ჩარლზ უილსონები, რომლებიც ცხადად ეტყოდნენ საქართველოს მთავრობას, რომ დიახ, ჩვენ თქვენ გვიყვარხართ, დიახ, ნატო-ში წევრობა შესაძლებელია, მაგრამ დემოკრატიის მხრივ იყავით ძალიან კარგები...
მე ვიტყოდი, რომ თუ ადმინისტრაცია არ იმოქმედებს, მე ხვალ დავურეკავ სენატორ დურბინს, კარგ ლიტველ სენატორს, დაველაპარაკები სენატორ მენენდესს... თუ თქვენ ახლახან დაიცავით დემოკრატია [კაპიტოლიუმის] ბორცვზე, გთხოვთ, დაიცავით ის საქართველოში. და დაიცავით ის ძლიერად და უდრეკად, შემდეგ კი მოგისმენენ. თუ არა, მაშინ ისინი ყველა თქვენ ქმედებას მწვანე შუქად აღიქვამენ. იფიქრებენ, რომ თქვენ ამის უფლებას აძლევთ.
