ძალადობას არათუ ვემიჯნები, მე ამით ვცხოვრობ და ამით ცხოვრობს ადამიანთა უშველებელი წრე და რაოდენობა, საზოგადოების უდიდესი ნაწილი, რომელიც საქართველოში გაზრდილია, თუნდაც ტრადიციით, კანონი რომც არ იყოს ამასთან დაკავშირებით, ეს ტრადიცია არსად არ წავა, როგორი მომავალიც არ უნდა ჰქონდეს საქართველოს და ვინც არ უნდა იყოს ქვეყნის სათავეში.
პრეზიდენტის დამოკიდებულება არის სუბიექტური, დაუბალანსებელი იქიდან გამომდინარე, რომ ხელისუფლებას აბრალებს ასეთი სახის დანაშაულების წახალისებას და აბსოლუტურად ერთ ქვაბში ხარშავს ყველანაირ დანაშაულს, გადაცდომას, იქ ზოგს იმეტებს ქვაბში ჩასაგდებად, ზოგს არა და პოლიტიკური ანგაჟირების ნიშანი ახასიათებს მის ამ გამონათქვამებს. არ არის ეს სწორი დამოკიდებულება, მით უმეტეს, ეს პირდაპირ ურტყამს ერთ-ერთ მუხლს, რომელიც საქართველოს ზედმიწევნით აქვს შესრულებული რეკომენდაციებიდან, რაც ევროკავშირიდან მიიღო. საკანონმდებლო თვალსაზრისით, ქალი საქართველოში არამარტო თავის მდგომარეობით, იმ ტრადიციით და კულტურული მემკვიდრეობით არის დაცული, არამედ სამართლებრივი ყველანაირი მექანიზმი გააჩნია და სტატისტიკაც ამას უჩვენებს.
