რამდენიმე წამი მხატვრის მიერ შექმნილი ექსპონატის წინ ჩერდები და ტაატით აგრძელებ ერთი ნამუშევრიდან მეორეზე გადანაცვლებას. კონტრასტული ფერების თანხვედრა გაოცებს და მონტაჟის ხელოვნება გახსენდება, რომელიც მხატვარს ერთ დროს, ჯერ კიდევ მაშინ, როდესაც მსგავსი ტიპის ფერწერა საქართველოში წარმოდგენილიც არ იყო, თავისი ხელწერის, რიტმის, კონსტრუირებული ფიგურების გამოსახატავად გამოუყენებია. ფერების, უცნაური ფიგურებისა და ფორმების განუწყვეტელ დინებას საგამოფენო სივრცის მეორე დარბაზში გაყავხარ, იქ, სადაც მხატვრის მიერ შექმნილი პორტრეტების სერიაა წარმოდგენილი: “პირველი კვადრატის დაბადება“, „მგელი“, „ღიმილი“, „მისტიური სიმღერა წითელზე“, „მისტერია სიყვარულზე“, „ახალი წყვილი“...
„ირაკლი მაისურაძის გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდა. მჯერა, რომ ირაკლი დღეს ჩვენთან არის - აღნიშნავს მხატვრის მეუღლე, მხატვარი და საღამოს ორგანიზატორი ლელა ზარნაძე - მისთვის მხატვრობა მთელი ცხოვრება იყო. ირაკლის მრავალი ექსპონატიდან დღეს რაღაც ნაწილი შევარჩიეთ და სწორედ ისინი გამოვფინეთ. ამ რეტროსპექტივით ჩვენ ვეცადეთ მხატვრის მიერ განვლილი მოღვაწეობის რამოდენიმე პერიოდი გვეჩვენებინა, თუ საიდან დაიწყო და სადამდე მივიდა.“
