ძვირფასო უკრაინელებო!
72-საათიანი მხარდაჭერა. სამი დღე, რომელმაც სამუდამოდ შეცვალა ჩვენი ქვეყანა და მსოფლიო.
სად არიან ისინი, ვინც კიევის აღებას 2 საათში გვპირდებოდნენ? Სად არიან? მე მათ ვერ ვხედავ. მხოლოდ მესმის, როგორ იმართლებენ თავს.
სამაგიეროდ, ვხედავ გმირულ არმიას, სამოქალაქო მცველებს, უშიშარ მესაზღვრეებს, თავგანწირულ მაშველებს, საიმედო პოლიციელებს, დაუღალავ სამედიცინო ანგელოზებს. ყველას, ვინც თავის მოვალეობას ასრულებს.
მე ვხედავ ათასობით მოქალაქეს, რომლებმაც აიღეს იარაღი, ერთვებიან სამხედრო ოპერაციებში და იცავენ ტერიტორიას ჩემი შვილების და შვილიშვილების მომავლისთვის. მათთვის, ვინც უყვართ. ჩემი წინაპრების ხსოვნას.
ყველა გვხედავს, მთელი მსოფლიო!
წინ კიდევ ბევრი გამოცდაა. მაგრამ ახლა მხოლოდ ჩვენ არ გვჯერა ჩვენი გამარჯვების. ბევრმა საბოლოოდ დაამარცხა შიში და გაბედა კრემლის გამოწვევა. ყოველ საათში სულ უფრო და უფრო მეტი ადამიანი მხვდება, რომელიც მეუბნება, რომ ასეთი ჯარი ევროპაში არსად არსებობს და რომ ამ არმიისა და ჩვენი ხალხის გარეშე ევროპა არასოდეს იქნება უსაფრთხო. ჩვენ გარეშე ევროპა უბრალოდ არ იარსებებს.
სიბნელე უკან დაიხევს, განთიადი ახლოვდება. ჩვენ ვაგრძელებთ კავშირს. დიდება უკრაინას! დიდება უკრაინის გმირებს!
