ტიფლის ავენიუდან როტერდამამდე

თბილისის ისტორიის მუზეუმში მხატვრისა და ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორის – ლადო ასათიანის გამოფენა გრძელდება. საკუთარ ნამუშევრებში ავტორი აქცენტს ფერზე და ფერის “თამაშით” შექმნილ განწყობაზე აკეთებს. მისი გამოსახვის საყვარელი ობიექტია ზღვა და ქალის შიშველი სხეული, ხოლო ჟანრი – პეიზაჟი. რამდენიმე თემას მხატვარი პერიოდულად უბრუნდება. მაგალითად, გამოფენაზე წარმოდგენილია მისი 1998, 2010 და 2011 წლებში შესრულებული “ზღვის მითოსი”. ზღვის პეიზაჟს გამოსახავს “ავდარი ზღვაზე” (2011), “გრილი საღამო ზღვაზე” (2011), “მზის ჩასვლა ზღვაზე” (2007) და ა.შ.. პარალელურად, მხატვარი თბილისის პეიზაჟებსაც გვთავაზობს. მათ შორისაა: “თბილისი, ზღვის ამოსვლა” (2008), “ძველი თბილისი მტკვართან” და “ძველი თბილისი” (2010). მხატვრის პალიტრა მრავალფეროვანია, ხოლო მონასმი ენერგიული. ქალის შიშველ სხეულს მხატვარი ნიუების სერიაში გადმოსცემს, საიდანაც გამოფენაზე ორი ნიმუშია წარმოდგენილი. 

 

ქალაქის პეიზაჟებისა და ნიუების გარდა, ლადო ასათიანი ტილოზე მითოლოგიურ თუ რელიგიურ პერსონაჟებსა და სიუჟეტებს აცოცხლებს. მთავარი აქცენტი ყველგან სხვადასხვა ინტენსივობის ფერზეა გაკეთებული. ასეთია, მაგალითად – “აპოლონი და დიონისე” და “წითელი ანგელოზი”.