ჩინეთის ჩრდილოეთ პროვინციებში 30 მილიონზე მეტი ადამიანი გამოქვაბულებში ცხოვრობს. ეს გამოქვაბულები, ანუ იოდონგი, მეორე ათასწლეულის დასაწყისიდან იღებს სათავეს და რამდენად გასაკვირიც უნდა იყოს, 21-ე საუკუნეშიც ბევრი მოსახლე ჰყავს.
შენსის პროვინციის მოსახლეობის დიდი ნაწილი სწორედ ამ გამოქვაბულებში ცხოვრობს. უნდა აღინიშნოს, რომ საცხოვრებელთა უმრავლესობა ხელოვნურია – ყვითელმიწა ნიადაგი საშუალებას აძლევს ლიოსის პლატოს მცხოვრებლებს, რომ მიწისქვეშ სახლები იოლად ააშენონ. ზოგიერთ გამოქვაბულს გარეთა ფასადი აქვს, ანუ მიწაში ნაწილობრივაა განთავსებული, უმრავლესობა კი ბნელი და ტენიანია, რაც იქ ცხოვრებას გაუსაძლისს ხდის.
სიღარიბე ჩინელებს აიძულებს, რომ ჩვეულებრივ ბინასა და გამოქვაბულს შორის, ამ უკანასკნელზე გააკეთონ არჩევანი. ისინი საცხოვრებელი პირობებით პრეისტორიულ გამოქვაბულებს უტოლდება, მაგრამ იმის გამო, რომ მიწისქვეშ სახლის აშენებას ნაკლები სახსრები სჭირდება, მოსახლეობისთვის აქ ცხოვრება უფრო ხელმისაწვდომია.
თუმცა გამოქვაბულშიც გვხდებიან სხვადასხვა სოციალური ფენის ოჯახები. შენსის შედარებით შეძლებულ მოქალაქეებს იქ წყალგაყვანილობა, ელექტროენერგია და საკაბელო ტელევიზია აქვთ. ნაკლებად შეძლებულებს ისიც აკმაყოფილებთ, რომ მღვიმე ზაფხულობით სიგრილეს ინარჩუნებს, ზამთარში კი სითბოს.
ჩინეთის ვიცეპრეზიდენტი სი ძინპინი, რომელიც ჰუ ძინტაოს მემკვიდრედ მოიაზრება, გადასახლებაში ყოფნისას, შვიდი წლის მანძილზე, გამოქვაბულში ცხოვრობდა. მაო ძე დუნის და კომუნისტური პარტიის წევრებისთვის იანანის (ქალაქი შენსის პროვინციაში) მღვიმეები, 1935-1948 წლებში, პარტიის ბაზას წარმოადგენდა. ბევრი ახალგაზრდა კომპარტიელისთვის იანანის გამოქვაბულები პილიგრიმობის ადგილია.
სანამ მოსახლეობის შემოსავლის დონე არ აიწევს, იოდონგები კვლავ შეინარჩუნებენ პოპულარობას, ხოლო სანამ ერთ სულ მოსახლეზე შემოსავალი არ მოიმატებს, ჩინეთზე, როგორც წამყვან მსოფლიო ძალაზე, საუბარი ადრეა. გამოქვაბულს მარტო საცხოვრებლის დანიშნულება არ აქვს – მიწისქვეშ სკოლებს და უნივერსიტეტებსაც წააწყდებით. მაგალითისთვის, იანანის უნივერსიტეტი მღვიმეებს სტუდენტურ საცხოვრებლებად იყენებს. სიანის უნივერსიტეტის პროფესორის და არქიტექტორის, ვან ხუნის თქმით, შესაბამისი რენოვაციების და გაუმჯობესების მეშვეობით, მაგალითად სავენტილაციო სისტემის დამონტაჟებით, ტრადიციული მიწის გამოქვაბულები შეიძლება ისეთივე კომფორტული იყოს, როგორც თანამედროვე სახლები. მაგრამ მღვიმის მცხოვრებლებს სავენტილაციო სისტემის დამონტაჟების და რენოვაციის შესაძლებლობა რომ ჰქონდეთ, გამოქვაბულებში ცხოვრებას ნამდვილად არ მოისურვებდნენ.
გამოქვაბულებში ცხოვრება არცთუ უსაფრთხოა. 1556 წლის შენსის მიწისძვრამ ეს ნათლად აჩვენა – მღვიმეების ბინადრები მიწამ ჩაიტანა. მიწისქვეშა სახლები წვიმის პერიოდში ზედმეტად ტენიანია, რაც იქ მცხოვრებთა ჯანმრთელობაზე ცუდად მოქმედებს.
შენსის პროვინცია ერთ-ერთი უღარიბესია ჩინეთში. მის მცხოვრებთ არ აქვთ ძირითადი საცხოვრებელი პირობები, რომ არაფერი ვთქვათ ტელევიზორებზე, სარეცხ მანქანებსა და ღუმელებზე. ამ ვითარების გათვალისწინებით, შენსის მღვიმეები ემსგავსება გეტოებს, სადაც მოსახლეობა გარე სამყაროსაა მოწყვეტილი.
